vrijdag 28 maart 2025

Rennen tegen kanker tijdens de marathon van Rotterdam

Namens CS-Staal rennen wij niet alleen voor onszelf, maar ook om geld op te halen voor KWF Kankerbestrijding. Met volle overtuiging zullen we proberen om zoveel mogelijk geld op te halen door mee te doen aan de bedrijvenloop. Meer informatie en uitleg over hoe je kunt bijdragen staat op onze actiepagina. Namens KWF Kankerbestrijding en namens ons: alvast bedankt!

maandag 6 januari 2025

 

Woon je in de regio Rotterdam en heb je 19 januari nog een uurtje vrij? Kom rennend (5 of 10 km) in actie voor het goede doel bij de Gorzen Trailrun te Ridderkerk. De opbrengst is voor Stichting Roparun.

Meer info via deze link: GORZEN TRAILRUN 2025 | Barundrecht Team 315

zondag 22 december 2024

StardGRL Loopcircuit

Meedoen met een leuke competitie in de regio Dordrecht?

Schrijf in je in voor het StardGRL Loopcircuit. Link: Home - StardGRL Loopcircuit. Inschrijven kan nog tot 31-12-2024.




dinsdag 21 mei 2024

Rennen voor Sophia

 

Bedankt aan alle donateurs die mij en vele andere hardlopers hebben gesponsord voor Rennen voor Sophia. In totaal is er meer dan 69.000 euro opgehaald voor onderzoek naar plotselinge harstilstand bij kinderen.

Graag tot de volgende editie op Hemelvaartsdag 2025!

Lees hier het nieuwsbericht vanuit de organisatie: De tweede editie van Rennen voor Sophia was weer een groo... (sportenvoorsophia.nl)

Zelf ook meedoen aan een actie voor het Sopia Kinderziekenhuis? Zie www.sportenvoorsophia.nl 


dinsdag 26 maart 2024

 

Rennen voor Sophia

Samen met alle deelnemers en donateurs wil ik belangrijk onderzoek steunen in het Sophia Kinderziekenhuis, namelijk; onderzoek naar plotse onverklaarbare hartstilstand bij kinderen.

Plotse hartstilstand is de meest levensbedreigende aandoening bij kinderen. In Nederland zijn er jaarlijks ongeveer 1.000 kinderen (0-17 jaar) met een plotse hartstilstand binnen of buiten het ziekenhuis.
Uit onderzoek is gebleken dat de gevolgen van een plotse hartstilstand groot kunnen zijn: verminderde schoolprestaties, lagere kwaliteit van leven, verminderde deelname in de maatschappij op volwassen leeftijd, en hoge kosten in de zorg.
Het herkennen van de diagnose is daarom van groot belang zodat ook ouders, broertjes en zusjes kunnen worden onderzocht op deze zeldzame aandoening en behandeld met als ultieme doel het voorkomen van een plotse hartstilstand.

Steun jij mijn actie met een donatie? Alvast bedankt! Bijdragen kan via Ik ren mee voor het Sophia Kinderziekenhuis (sportenvoorsophia.nl)

vrijdag 16 juni 2023

 Recensies voor Nederlands Dagblad


Haynes - Medusa, te lezen via Een nieuwe blik op de mythische Medusa - Nederlands Dagblad. De kwaliteitskrant van christelijk Nederland

Een mooie variant op het verhaal van Medusa, waarin Medusa een nieuw gezicht krijgt.


Köhlmeier - De man die terugvindt wat verloren is, te lezen via Het fictieve leven van een katholieke heilige - Nederlands Dagblad. De kwaliteitskrant van christelijk Nederland

Een fictieve biografie van de heilige Antonius van Padua.




maandag 26 oktober 2020

Verplicht lezen moet! Een reactie op het essay van Jowi Schmitz (Trouw 18 okt. 2020)

 

18 oktober 2020 publiceerde Trouw het artikel Kinderen een boek laten lezen? Geef het toch op. van Jowi Schmitz. Daarop is onderstaande tekst een reactie.


Verplicht lezen moet!

‘Kinderen een boek laten lezen? Geef het op!’ aldus Jowi Schmitz (Tijdgeest, 17 oktober 2020). ‘Wat mij betreft geven we het op. Handdoek in de ring. We lezen minder dan vroeger. Dat is nu eenmaal zo’.

In haar wat populistische essay pleit Schmitz ervoor te stoppen met het door de strot duwen van boeken. Alles wat verhalend is - blogs, films, reclame – is bruikbaar en door op een creatieve manier te werken met die ‘verhalen’ zou via een omweg ook inzicht en literatuurliefde gekweekt kunnen worden. Laat ik duidelijk zijn: creativiteit binnen het onderwijs juich ik toe, maar stoppen met het moeten lezen van boeken is een ambitieloze uitholling die wordt vermomd als een aantrekkelijke vernieuwing.

Het is overigens de vraag of we kwantitatief minder lezen. Hoeveel bladzijden zou je kunnen vullen met alle appjes en sociale mediaberichten waar we dagelijks doorheen scrollen? Let wel: Jongeren tussen de 15 en 19 jaar besteden gemiddeld twee uur en ruim twintig minuten per dag aan social media (NOS, 25 januari 2020). Toch is juist dat social mediagebruik een van de belangrijkste redenen om literatuur te verplichten. Het gaat namelijk om kwaliteit en niet om kwantiteit.

Leuk dat een TikTok-filmpje of een Insta-story een verhaal vertellen, maar die media komen voort uit een feed die het particuliere wereldbeeld dat je hebt constant bevestigt. Als bewijs hiervoor verwijs ik naar de Netflix-documentaire The social dilemma. Juist in tijden waarin jongeren (én ouderen!) in een informatiebubbel leven, is het belangrijk om geconfronteerd te worden met andere werelden en verplicht te worden tot een diepzinniger reflectie dan het wel of niet geven van een like.

Literatuur is daarvoor een uitstekend middel, want ze onderzoekt het leven door er vragen over te stellen. Een sprekend voorbeeld is het boek Muidhond van Inge Schilperoord, waarin je meegezogen wordt in de gedachten van pedofiel Jonathan. Meer nog word je meegezogen in zijn verwoede strijd tegen zijn neigingen. Alle leerlingen die dit boek lazen, gaven toe dat ze tegen wil en dank met Jonathan meeleefden, terwijl hij alles is wat we verafschuwen. Zelfs als leerlingen niet alles in het boek  hebben begrepen, kun je uren over het boek discussiëren: helpt straffen? Is pedofilie een geaardheid? Bij de verwerking van dit soort reflectie is de creatieve component waar Schmitz op hoopt meer dan welkom, maar het besef dat dit niet moet gebeuren in gortdroge boekverslagen is bij de meeste docenten al lang ingedaald.

Van door de strot duwen is overigens geen sprake. ‘Literatuur’ is een waarderingspredikaat dat een gigantisch aantal teksten omvat. Jaarlijks verschijnen duizenden titels. Zeggen dat geen van die titels je aanspreekt, is een gotspe. In de bovenbouw moeten leerlingen acht boeken lezen op het havo-traject en op het vwo twaalf. Dat is één boek per seizoen.

Tot slot, Schmitz draagt aan dat docenten ook niet voor hun plezier lezen. Dat zegt misschien meer over de docenten die zij heeft gesproken dan over het wel of niet verplicht lezen van literatuur. Bovendien kun je je afvragen of het nodig is. Hoeveel docenten wiskunde zouden ’s avonds nog gebogen zitten over een integraalvergelijking? Aan de andere kant: wellicht dat Schmitz een sudoku voldoende vindt, dat is immers ook iets met cijfers.